وَ اَلْأَمَانُ مِنْهَا مَعْدُومٌ وَ إِنَّمَا أَهْلُهَا فِیهَا أَغْرَاضٌ مُسْتَهْدَفَةٌ تَرْمِیهِمْ بِسِهَامِهَا وَ تُفْنِیهِمْ بِحِمَامِهَا. (خطبه 226)
ترجمه: و امنیت در آن (یعنی دنیا) وجود ندارد و اهلش در آن، اهدافِ نشانه‌رفته‌ای هستند که آنها را با تیرهایش می‌زند و با مرگش نابود می‌کند.
توضیح:
هیچ نقطه امنی در دنیا وجود ندارد که انسان جای پایش را آنجا محکم کند و خیالش از بابت سلامت راحت شود. اینجا و آنجا رفتن برای در امان ماندن از سختی‌ها و مشکلات دنیا کار بیهوده‌ای است. رفتن به این مکان و آن محل، تغییر شغل، عوض کردن جایگاه، چسباندن خود به مراکز قدرت، بیشتر کردن ارتباطات، زیاد کردن وسائل و امکانات و. همه اینها آب در هاون کوبیدن است. همه نقاط و موقعیت‌ها از این جهت یکسان هستند و تفاوت‌شان در این است که هر کدام هدف جداگانه‌ای است که تیرهای متفاوتی را به سوی آن پرتاب می‌کنند و در هر کدام هلاک و مرگ و نابودی خاصی رقم می‌خورد.
درباره این سایت